กฎ 3 วินาทีและความสําคัญของการสบตา

โอเค นี่คือสิ่งที่ผู้ชายหลายคนกําลังทําผิดพลาดอย่างมาก ในการที่จะเข้าไปขอเบอร์หญิง พวกเค้าเห็นสาวคนที่หมายปองแล้ว แต่ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปคุย เธอหยุดแวะคุยกับเพื่อนของเธอ เค้าเริ่มคิดที่จะหาวิธีเข้าไปจีบ

"อืม ทําไงดีวะ จะพูดยังงัยดี ถ้าเริ่มด้วยเธอน่ารักจัง ขอเบอหน่อยสิ ไม่ได้ๆ ไม่เวิรค์วะ แถมตอนนี้ยังไม่กล้าด้วย เดี๋ยวรออีกหน่อยดีกว่าเผื่อจะมีโอกาส"

เค้าแอบมองเธออยู่ห่างๆ รอโอกาสที่ดีและความกล้าให้มาถึง เธอบายบายเพื่อนที่คุยด้วย แล้วไปหยุดแวะซื้อนํ้า เค้ายังคงมองเธออยู่ เธออยู่คนเดียว เธอเริ่มสังเกตุแล้วว่ามีใครบางคนมองมาที่เธอ แต่เธอก็กินนํ้าต่อไป อืม เธอกินนํ้าหมดแล้ว ความกล้าเค้าก็ยังไม่มา ซักพักเธอก็เจอเพื่อนกลุ่มหนึ่งแล้วก็เดินไปกับกลุ่มนั้น ห่างไปเรื่อยๆ ห่างออกไป ห่างออกไป ห่างออกไป

ไม่ได้ๆๆ เธอกําลังจะไปแล้ว เค้ารีบวิ่งไปหาเธอแล้วตัดสินใจคุยกับเธอ เธอปฎิเสธแล้วเดินจากไป โอกาสที่ดีไม่เคยมาถึง

กฎ 3 วินาทีนั้นถือว่าเป็นสิ่งสําคัญมากในการเป็น ดอน ฮวน เมื่อคุณพบสาวที่หมายปองและเธอว่างที่คุณสามารถเข้าไปคุยได้ คุณต้องเข้าไปคุยกับเธอภายใน 3 วินาที หรือเมื่อเธอสังเกตุเห็นคุณและเธอว่าง คุณต้องเข้าไปภายใน 3 วินาที ทําไมต้องเป็น 3 วินาที ! ก็เพราะว่าภายใน 3 วินาทีนั้นสมองคุณไม่สามารถที่จะมาคิดเรื่องอะไรได้ทัน คุณจะไม่ คิดเรื่องกลัวการเข้าไปคุยกับเธอ ถ้ามัวแต่รอโอกาสที่ดีที่จะมาถึง คุณก็จะพาลคิดไปถึงเรื่องต่างๆนาๆ เธอจะคุยดีกับเรามั้ย เราหล่อพอเปล่าวะ ถ้าเธอมีแฟนแล้วล่ะ สมองคุณก็จะสรรหาเรื่องต่างๆมาเพื่อ ปฎิเสธตัวคุณเอง ความกลัวจะเริ่มมากขึ้นๆ เรื่อยๆ และในที่สุดคุณก็จะยอมแพ้ใจตัวเอง และถ้าในระหว่างที่คุณลังเลอยู่นั้นเธอรู้สึกได้ว่า คุณกําลังแอบมองเธออยู่แต่ไม่กล้าเข้าไปหาเธอ เกมก็โอเวอร์! ผู้หญิงไม่ชอบผู้ชายที่ขาดความมั่นใจ จบตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม! หรือหนักกว่านั้นเธออาจะคิดว่าคุณ เป็นพวกโรคจิต ชอบตามตื้อ!

และถึงแม้ว่าในที่สุดคุณจะรวบรวมความกล้าเข้าไปคุยกับเธอจริงๆ แต่เธอรู้ว่าคุณมองมาตั้งนานแล้ว คุณก็ยัง จะมีโอกาสล้มเหลวสูงมาก เพราะอะไรหรือครับ

เพราะมันไม่เป็นธรรมชาติ! คุณไปฝืนมัน คุณไปรอให้ความกล้ามาถึง ไปรอให้มีโอกาสที่ดี ในเวลาที่คุณเข้าไปคุยนั้น ความกลัวได้ครอบงําคุณหมดแล้ว กลัวเธอไม่ชอบ กลัวพูดไม่ดี กลัวพูดผิด กลัวผิดหวัง กลัวไปหมด! คุณไม่ได้ทําตัวเป็นธรรมชาติ

ที่ผมยกตัวอย่างข้างบนมาให้ดูนี้ ก็เพราะมันคือตัวผมเองเมื่อก่อนที่ยังไม่ได้รู้ความสําคัญของ กฎ 3 วินาที แต่แล้วผมก็เข้าใจความสําคัญของมัน

หลังเลิกเรียนของเย็นวันหนึ่ง ผมโทรศัพท์หาเพื่อนซี้เพื่อที่จะกลับบ้านกับมัน แล้วผมกับเพื่อนมาเจอกัน ที่ประจํา เราเดินไปที่ทางออกเพื่อที่จะไปที่จอดรถ ข้างๆเราสองคนนั้นมีคนเดินรายล้อมไปหมด ซึ่ง เป็นเรื่องปกติธรรมดาของทุกเย็นอยู่แล้ว ผมกับเพื่อนก็ไม่ได้สนใจอะไร เรายังคุยกันเรื่อยเปื่อย เราเดินกันมา จนจวนจะถึงทางออก จังหวะที่ผมหันไปด้านซ้ายเพื่อจะคุยกับเพื่อนนั่นเอง ผมได้หันไปเห็นสาวสวยคนนึง เดินอยู่คนเดียว "อ้าว! น้อง…นี่หว่า" ผมคิดในใจ และจังหวะเดียวกันนั้นเองเธอก็เผอิญหันมาสบตากับบผมพอดี เราสบตากันไม่ถึงครึ่งวินาที เธอไม่ยิ้ม ทําหน้าเฉยๆ

หันไปมองทางอื่น แล้วเธอก็เดินแซงผมกับเพื่อนไป

"เฮ้ย! นั่นมันน้อง…เว้ย แม่_ น่ารักโคตร ขนาดข้างหลังยังสุดยอดเลย" เพื่อนผมพูดออกมา

"อืมมม ดูดีๆ รอแปปนะ" ผมบอกกับเพื่อนอย่างนั้นผมเร่งเดินเพื่อที่จะให้ทันเธอ ในหัวก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอ แต่นั่นก็ไม่ได้ทําให้ผมลังเล เพราะผมรู้แล้วว่าเธอเห็นผมแล้ว เธอรู้ว่าวินาทีนั้นผมอยู่ตรงนั้น

"คุณๆ ขอโทษครับ" ผมพูดอย่างสุภาพแต่ด้วยนํ้าเสียงที่หนักแน่น เธอไม่ได้หยุดเดินแต่หันมาแล้วก็ทําหน้าประมาณว่า "อ๋อ ที่สบตากันเมื่อกี้"

"คุณชื่ออะไรครับ" ผมถามทั้งๆที่รู้ชื่อเธออยู่แล้ว เธอเริ่มยิ้มเขินๆแบบรู้ตัวว่าผมกําลังจะเข้าไปจีบ แล้วก็พูดออกมา

"ชื่อ…คะ" "แล้ว…เบอร์โทรศัพท์เบอร์อะไรครับ"

เธอทําหน้าลังเลเหมือนไม่แน่ใจว่าจะให้ดีไม่ให้ดี ผมจึงพูดต่อไป"อืม ผมคิดว่าถ้า…ให้เบอร์ผมมาเราคงมีโอกาสทําความรู้จักกันมากกว่าแค่สบตานะครับ" ตามด้วยยิ้มแบบมั่นใจ เจอชอตนี้เข้าไป เธอไม่สามารถต้านได้อีกต่อไป ให้เบอร์ผมมาโดยไม่ลังเล

ผมเดินกลับออกมาราวกับว่าตัวเองหล่อที่สุดในประเทศไทยและมีธุรกิจพันล้านอยู่ในทวีปยุโรป

"คุณนี่เล่นตัว top เลยนะ คุณพูดอะไรวะ ทําไมน้อง…ถึงให้เบอมา" เพื่อนผมพูดเมื่อผมเดินกลับมา

"ก็บอกไปธรรมดาว่าอยากรู้จัก"

"ทําไมมันง่ายหยั่งงั้นวะ ปกติน้อง..ไม่ค่อยให้เบอใครง่ายๆนะเว้ย"

"เหรอ ไม่รู้ดิผมก็แค่ทําตัวให้เป็นธรรมชาติ อิอิ"ผมตอบมันไป

นับตั้งแต่วินาทีแรกที่ผมสบตาจนถึงวินาทีที่ผมตัดสินใจเข้าไปคุยกับเธอ ทั้งหมดอยู่ภายใน 3 วินาที ถามว่าเทคนิค3วินาทีนี้ใช้ได้ผลทุกครั้งเลยหรือ? ไม่ครับเทคนิคนี้ไม่ได้ผลทุกครั้งหรอก และถ้าจะพูดกันอย่างตรงๆแล้ว ไม่มีเทคนิคไหนในโลกที่ได้ผล 100% หรอก ไม่เคยมีมาเลยและจะไม่มีต่อไป แต่เทคนิคนี้ก็ใช้ได้ผลกับคนส่วนใหญ่ คุณลองคิดดูให้ดี!!!

ใน 3 วินาทีคุณไม่สามารถคิดเรื่องความกลัวได้ สมองคุณยังไม่พร้อมที่จะคิดเรื่องกลัว คุณจึงไม่แสดงความเครียดออกมา ให้เธอเห็นใน 3 วินาทีเธอไม่สามารถจะมาคิดเรื่องปฎิเสธคุณได้ทัน สมองเธอยังไม่ทันตั้งตัวเช่นกัน เธอไร้เกราะป้องกัน คุณกับเธอสบตากันโดยบังเอิญ ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติของมัน มนุษย์ไม่อาจฝืนธรรมชาติได้ นี่แหละพลังของกฎ 3 วินาทีและการสบตา